Sporcu Ne Yapar?

Sporcu başka herhangi bir alanda kendini geliştirmeye çalışan biri gibidir.

Spor kişisel gelişimdir aynı fizik ve matematik öğrenmek gibi ya da şarkı söylemeye çalışmanın da kişisel gelişim kabul edileceği gibi.

Sporda kişi sahip olduğu fiziki-psikolojik ve mental sınırları görür ve disiplinle üzerine giderse sınırların hayali olduğunu fark eder.

Bu sayede 200 km mesafeyi 40 km ortalama hızla bitirebilen kurt kalpli ve ciğerli bisiklet sporcuları görürüz ekranlarda.

Bu sayede görürüz düştüğü zaman yara bere içinde olsa da hiçbir şey olmamış gibi acı içinde o çabayı gösterip yarışı bitirenler.

Gösterdiği çaba bisiklete bu spora bu kültüre ve kendisi gibi olan veya olmayan herkese insanın mental ve psikolojik sınırlarını sadece kendi elinde olduğunu bunu kimsenin kontrol edemeyeceğini anlatır.

Spor özgürlüktür, özgürlüğü anlamayı merkezinden tatmayı sağlar.

Özgürlüğünün kıymetini en içten sebeplerle anlamayı sağlar, kimseye ve hiç bir fanatizme hiç bir ideolojiye tutsak olmamak gerektiğini yaşatır anlatır.

Spor yapmak insanı aynı anda fiziksel-zihinsel ve mental açıdan yoğun şekilde çaba içerisinde olmasını sağlarken bunu sevgiyle yaptıran bir şeydir.

Zihinsel ve mental açıdan elbette en az sporun sağladığı faydaları sağlayan birçok şey vardır.

Bilim-mühendislik-sanat-kitap gibi.

Ama sporun sağladığı fizyolojik ve anatomik gelişimi getirmez ve bunu yaptırmak mümkün olsa bile (ameliyat vesaire) hiçbiri ucuz, sağlıklı ve doğal değildir ve kişisel gelişimi yaşatmaz ve ilham getirmez.

Spor kişinin kendi potansiyelini anlama yolunda başladığı bir serüven olsa bile bunun asla tek kişide kaldığına rastlamadım.

Sporcu yaptığı şey esnasında etrafta onu genç, çocuk, yaşlı, herkes görür; elinde çantanla, spor ayakkabınla, bisikletinle görür ve etkilenir.

Sporunu yapma biçiminden kararlılığından azim ve disiplininden hayranlık duymaya başlayabilir.

Vücudunun kas yapısından anatomik yapından etkilenir.

İlk başlarda anlam vermeseler de nefret etseler de, onların yüreklerin de aynı gelişim bende yaşayabilirim, hareket edebilirsem daha güçlü sağlıklı ve daha çok şey üretebilen bir insan olabilirim diyebilirler.

Spor kişinin kapitalizm ve trilyonlarca adaletsizliğin o veya bu şekilde döndüğü bu dünyada kişinin rehabilitasyonunu sağlar;

Kendi kendine terapi uygulamasını, dünyada ki yanlışlara rağmen her zaman ayakta kalması gerektiğini anlatır.

Zararlı alışkanlıklardan korur, madde bağımlılığından korur, kötü yeme alışkanlıklarını azaltır, örnekler artırılabilir.

Sporcu olmasaydı, sporcuların daha fazla gelişmesini sağlayan o müsabakalar olmasaydı faydasını her gün yavaş yavaş anlayan ve sonunda gören ve harekete geçen insanlarda olmazdı.

Sporu gönülden yapanlara selam olsun.